پوشش‌های تابش‌پز بر پایه پلیمرهای پرشاخه

از آن‌جا که صنایع پوشش برای کاهش ترکیبات آلی فرار از سوی سازمان‌های حفاظت از محیط‌زیست تحت فشار قرار دارد؛ فناوری پخت تابش‌پز بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است. پخت با پرتو فرابنفش، شامل فرآیند پلیمریزاسیونی است که در آن مونومرها و الیگومرها با داشتن چندین گروه عاملی تحت آغازگرهای نوری و تابش پرتو فرابنفش در عرض چند ثانیه به یک شبکه‌ی پلیمری سه‌بعدی تبدیل می‌شوند. با وجود مزایای مناسب این نوع پوشش‌ها، برای اصلاح برخی ویژگی‌ها ترکیباتی به عنوان افزودنی به آنها اضافه می‌شود که از جمله‌ی آنها پلیمرهای پرشاخه است. پلیمرهای پرشاخه‌ با داشتن ویژگی‌های منحصربه‌فردشان از جمله ساختار کروی شکل و تعداد فراوان گروه‌های انتهایی، در فرمولاسیون پوشش‌های تابش‌پز وارد شدند و خواص ویژه‌ای به آنها بخشیدند. حضور این ساختارها در پوشش‌های تابش‌پز، هم خصوصیات عملکردی پوشش مانند گرانروی و هم خواص نهایی فیلم‌ها همچون مقاومت‌های مکانیکی و حرارتی را تحت تاثیر قرار می‌دهد. در این مقاله به توضیح پوشش‌های تابش‌پز، ساختارهای پرشاخه و تاثیر آنها بر ویژگی‌های پوشش‌های تابش‌پز پرداخته می‌شود.